Luie Pubers En Kinderen Die Niks In Huis Willen Doen

Het is soms vreselijk moeilijk om pubers over te halen om iets in huis te doen. Vaak moet je iets 100 x vragen en dan zeggen ze dat ze het gaan doen, maar als je achteraf controleert is het niet gebeurd. Dat kun je goed zat worden als ouders. Immers waarom moet alles op de ouders neerkomen? Sommigen geloven niet in kinderen klusjes laten doen, maar dan ben je je kinderen aan het pamperen. Je woont toch met z'n allen in het huis en later als ze op zichzelf gaan... dan weten ze niks over het voeren van een huishouden. Of zijn er dan al robots die alles overnemen?

Soms heb je die extra paar kinderhanden gewoon heel hard nodig om geestelijk niet door te draaien want een gezinshuishouden voeren kan behoorlijk pittig zijn. En samen de afwas doen kan heel gezellig zijn en een soort van quality-time. Het is alleen maar gezond om je kind te leren dat als zijn bord leeg is er geen drone is die het terug naar de keuken vliegt waar een android het afwast. Samen een taart bakken is samen de taartspullen weer opruimen en inruimen. Ik wist niet eens wat een stofdoek was tot ik dik volwassen was. Nooit meegekregen van mijn ouders, zoals zoveel niet. En dat is jammer.


Er moet nou eenmaal een hoop gebeuren in huis. Ouders vragen veelal niet zoveel aan hun kroost. De slaapkamer netjes houden, af en toe een vuilniszak weggooien, tafel afruimen, vegen, en de afwas. Daar komt het eigenlijk wel zo'n beetje op neer. De andere 50 dingen die doorgaans ook moeten gebeuren nemen de ouders wel op zich. Stel je vraagt wat. Dan zegt zo'n kind (uit een gezin met meerdere kids) 'waarom kan x of y dat niet doen? waarom moet ik het doen?' Hoogst irritant.
Ja pubers denken dat ze in een hotel verblijven en dat de kaboutertjes 's nachts ook mee helpen met opruimen. Ze proberen soms vanalles om er onder uit te komen en als ouders voel je je soms behoorlijk genept. Dan dacht je er op aan te kunnen dat ze een taak daadwerkelijk zouden doen en dan is het weer niet zo. Om moedeloos van te worden. Je begint haast uit te kijken naar de tijd dat ze op kamers gaan en het nest verlaten. Het is alsof je je tijd uitzit met ze.
Het huis laten verslonzen is zo gebeurt, maar even de handen uit de mouwen steken eigenlijk ook wel. Toch reageren pubers vaak als gebeten door een hond als je ze vraagt even te assisteren. Ze kijken je aan alsof je vraagt of ze poep willen eten. Een beetje 'high class' gedrag. Ze hebben nooit tijd, ze moeten een schoolopdracht inleveren, een game uitspelen, er wacht een vriendin of ze moeten de bus halen. En als ze dan een klusje hebben gedaan (van 5 minuten), dan kloppen ze zichzelf op de borst en vinden ze het wel welletjes voor de rest van de dag. Ze zijn altijd moe, aanvankelijk denk je door school, maar later heb je in de gaten dat het door te lang en te laat op de smartphone zitten komt. De hele dag trekken ze zich terug op hun kamer.


Sport, fortnight, netflix, instagram, whatsapp, vrienden, bijbaantje... alles gaat voor huishoudelijke klussen. Kom je in hun kamer dan ziet het er niet uit. Alles slingert onder het bed, voor het bed, naast het bed, achter het bed en op het bed. Van schoonmaken hebben ze geen kaas gegeten. Ze denken dat iets op z'n plek terugleggen volstaat. Een dweiltje of stofzuiger door de kamer halen... dat is mentaal een brug te ver. Een robotdweil en robotstofzuiger is een optie maar dat is verwennerij en alle apparaten vergen onderhoud waar een puber natuurlijk ook weer geen zin in heeft.


Dit gegeven en alles bij elkaar zorgt er soms voor dat je uit je slof schiet, begint te schreeuwen en verlangt naar een empty nest. Kinderen zijn ondankbare egotrippers. Duidelijk gevalletje onvolgroeide hersenen. Later als ze zelf kinderen hebben zal het kwartje vallen en begrijpen ze hopelijk wat jij als ouder destijds bedoelde...

-
Word ook lid van de facebookgroep Huishoudtopper om elkaar te supporten ! 
Zie ook  30-tips-voor-de-luie-huisvrouw